Energiedosering is topsport

Elsemiek Joosten

Toen ik nog op de lagere en middelbare school zat, kon ik aardig goed meekomen tijdens de atletiekwedstrijden. Elke wedstrijd die ik meedeed kon ik winnen. Als de stappen voor de wedstrijd maar goed waren uitgedacht. Na het opstaan deed ik mijn eerste oefeningen. Twee uur voor de wedstrijd nam ik een bruine boterham met kaas en net voor het inlopen at ik nog een banaan om het optimale resultaat te bereiken. Het bleek een goede formule te zijn om een flinke bekerkast te vullen, maar ik stond nooit echt stil bij deze vorm van energiedosering. Ik zat in de groeispurt en had eigenlijk altijd honger. Energiedosering leek toen de simpelste zaak van de wereld. In het voorstel voor de hoofdlijnen van het Klimaatakkoord is te lezen dat energiedosering toch wat lastiger blijkt te zijn.

Persoonlijke energiedosering

Ikzelf kwam hier enkele jaren na mijn atletiekwedstrijden ook achter. Toen mijn vader ernstig ziek werd, zag ik het belang en de complexiteit van goede energiedosering. Zijn eigen energiedoseringssysteem moest verwijderd worden, waardoor hij afhankelijk werd van hormoonmedicatie. Dit is hetzelfde middeltje dat laatst veelvuldig in het nieuws was. Topsporters gebruiken dit middel om hun prestaties te verbeteren. Het vinden van een optimale energiedosering van je eigen lichaam is dus een hele wetenschap. Gelukkig kan ik door deze wetenschap weer hele dagen met mijn vader opstap. Zoals naar Zeeland vorige week, waar we met z’n tweeën gedoken hebben. We vertrokken om 7 uur, om op tijd te zijn voor het getij. Uiteindelijk hebben we twee duiken gemaakt en een volle dag in Zeeland doorgebracht, alvorens we langs de windmolens weer terug naar huis reden.

Windmolens en zonnepanelen

Toen we langs die windmolens reden, droomde ik weg en dacht ik aan mijn eigen energiedosering. Mijn grootste uitdaging op dat gebied is hoe ik na een drukke week met werk, sport en vriendinnen, toch nog op vrije weekendavonden tot in de vroege uurtjes dansjes kan doen. Gelukkig kon ik op de weg naar huis eventjes mijn oogjes dicht doen en energie sparen voor de zaterdagavond. En dat terwijl de windmolens in Zeeland maar blijven draaien. Ook zagen we onderweg naar huis nog vele windmolens in opbouw, die moeten gaan bijdragen aan de doelstellingen van het Klimaatakkoord. Zeker als je door Zeeland rijdt heb je het idee dat we goede stappen maken om de doelstellingen uit het Klimaatakkoord te halen. Naast de stallen bedekt met zonnepanelen en windmolens op het land, zie je ook al de werkzaamheden voor windparken op zee. In het voorstel op hoofdlijnen voor het Klimaatakkoord is zelfs de ambitie uitgesproken om het grootste deel van de hernieuwbare elektriciteit daar vandaan te halen.

Energiedosering en het Klimaatakkoord

Mooie ambities waarvan ik het gevoel hebben dat we de goede kant opgaan. Maar ondanks dat ik me geen zorgen meer maak over de energiedosering van mijn vader, doe ik dat wel voor de energiedosering van deze hernieuwbare energie. Duurzaam opgewekte elektriciteit zal goed geïntegreerd moeten worden in het duurzame energiesysteem van de toekomst (systeemintegratie). In ons project N470 geeft energie zijn we zelf met voorstellen gekomen voor systeemintegratie. Daarmee nemen we naast de verantwoordelijkheid van energieopwekking, ook de verantwoordelijkheid voor goede dosering. Ik hoop dat we op korte termijn meer met dit soort voorbeelden komen. Bijvoorbeeld bij de industrie, waarbij we hernieuwbaar opgewerkte elektriciteit kunnen gebruiken voor hun (hoge temperatuur) warmte. Hopelijk kunnen we met nieuwe en betere voorstellen de energiedosering net zo goed afstemmen als in de topsport gebeurt. Laten we hier snel mee beginnen. Dan hoeven we straks niet – net als bij de topsporters – de grijze gebieden op te zoeken en kunnen we in de toekomst dansjes blijven doen.         

Meer informatie?

Hoe kunnen wij u helpen?

Leg uw vraagstuk voor aan onze experts, wij adviseren graag.