Prijsduikdemonen

24 september 2020

Als bouw- en infrasector staan we op een kantelpunt waar individuele beslissingen van bedrijven de toekomst van onze sector bepalen. De huidige onzekerheid over de toekomst geeft aanleiding om te vervallen in de traditionele reflex om prijzen te verlagen tot soms ver onder kostprijs. Een reflex die an sich wel te begrijpen is, maar waar we gezamenlijk weerstand aan moeten bieden. Anders zullen de gevolgen, zowel binnen als buiten onze sector, desastreus zijn.

Prijsduiken leidt ten eerste tot verliesgevende projecten die veel bedrijven, met de lage marges die ze in de ‘topjaren’ hebben gedraaid, helemaal niet kunnen dragen. De afgelopen jaren, en ook recent nog, hebben we genoeg voorbeelden gezien van (bijna) failliete bedrijven als gevolg van eerdere, bewust onrealistische inschrijvingen. Een tweede gevolg van prijsduiken zal een forse terugval zijn van het net weer een beetje opgebouwde vertrouwen in de onderlinge samenwerking tussen (publieke) opdrachtgevers en opdrachtnemers. Prijsduiken leidt altijd tot gedoe en daarmee weer tot een forse toename van het onderlinge wantrouwen in de sector.

Tot slot zouden we ons als prijsduikende sector ook volledig belachelijk maken in de samenleving, die eindelijk in de gaten heeft dat de bouw- en infra cruciaal is voor de noodzakelijke toekomstbestendige en duurzame inrichting van onze leefomgeving. Om in deze transformatie ook echt onze rol te kunnen pakken, moeten we in elk geval onszelf serieus nemen. Onder kostprijs inschrijven is iets wat geen weldenkend bedrijf buiten onze sector doet. De daarbij behorende media-aandacht over totaal ontspoorde projecten en vechtcontracten zal onze positie in het maatschappelijk debat genadig onderuit schoffelen voordat we hem überhaupt hebben ingenomen.

De huidige onzekerheid over de toekomst, hoe frustrerend ook, mag dus geen reden zijn om terug te vallen in onze fouten uit het verleden. Ik heb de afgelopen tien jaar zelf van dichtbij meegemaakt wat dit met mensen, individuele bedrijven en de sector doet. En dat moeten we met elkaar koste wat kost voorkomen. Niet alleen voor onszelf, maar juist ook voor een gezonde en plezierige bouw- en infrasector en onze bredere maatschappelijke verantwoordelijkheid.

 

Dit blogartikel is reeds gepubliceerd in Cobouw

Heeft u vragen naar aanleiding van dit blog?

Leg uw vraagstuk voor aan onze experts, wij adviseren graag.