Stiekem gezond gedrag stimuleren

Niet zo lang geleden was ik in Parijs. Een prachtige stad om in de late herfst met je lief rond te dwalen, wandelend over de Pont Alexandre III met zonsondergang. Na een café met chocolade eclair beklim je die lange, o zo mooie trappen in het kwartier Montmartre. Zelfs wandelen in de regen is er ‘magnifique’, met al die verborgen plekjes om te ontdekken. 

Terug in Nederland verdwijnt het vakantiegevoel snel en val ik terug in het ritme van de dag. Op een drukke werkdag kies ik logischerwijs voor de gemakkelijkste route. Zeker als het regent, ik nog geen koffie heb gehad of moet rennen voor een afspraak. Ik betrap mezelf er bijvoorbeeld op, dat als ik op Utrecht Centraal aankom, ik meestal met ‘de massa’ op de roltrap sta, terwijl de trap - zeker in de spits - sneller is. Maar, er zijn manieren om het vaste patroon te doorbreken...

Nudging
Veel mensen hebben wel van nudging gehoord. Het ‘zachte duwtje in de goede richting’. Nudging is vooral bekend van marketingtrucjes; producten op ooghoogte verkopen beter, net als producten in een groene display naast een rode. We worden verleid waar we bij staan! Dat het ook een leuke manier is om  ‘stiekem’ gezond gedrag te stimuleren merkte ik in Amerika, waar ze in het winkelwagentje een apart vak hadden voor groente & fruit. Ik wist het toen niet, maar het blijkt dat je er meer van koopt als er een speciaal mooi vak voor is!

Deze trucjes komen we ook vaker tegen in de leefomgeving. Met kleine aanpassingen gebruiken we de leefomgeving anders. Super simpel, maar erg effectief, is bijvoorbeeld het tekenen van lijnen of voetstappen op de vloer, die doorlopen op de trap. Een lift direct naast de trap is daardoor ineens minder populair. Vorig jaar stond ik, samen met duizenden anderen, uren in de rij om de hoge stellingtrap op het stationsplein van Rotterdam Centraal te beklimmen, puur vanwege de hype, originaliteit en het uitzicht over de stad. Maar stiekem best gezond!

Gezond gedrag
In mijn werk denk ik na over het stimuleren van gezond gedrag. In mijn beleving gaat het dan om bewegen, buiten zijn en ontmoeten. Zo is een OV-fiets als alternatief direct naast de bushalte, een laagdrempelige optie om niet meer op de bus te wachten. Voor ouderen of mensen die slecht ter been zijn maakt het een wereld van verschil wanneer de stoepen breder zijn, er verlagingen zijn voor de rollator en er bankjes staan mét armleuning. De openbare ruimte is weer toegankelijk!

Ook stadspleinen zijn een voorbeeld. We willen niet alleen en ‘in the picture’ staan midden op een leeg plein, dus lopen we langs de rand. Maar als er bloemen, een fontein en bankjes staan is het wel een plek waar we ons prettig voelen en afspreken met anderen. In Emmen zijn vorig zomer op het Raadhuisplein prachtige waterpartijen aangebracht, waardoor het in de zomer een hotspot is geworden voor spelende kinderen en ouders.

Het vakantiegevoel mag dan wegebben, ook zonder die ‘vrije geest’ kan je verleid worden tot andere keuzes! Tijdens een stedentrip heb ik dat zachte duwtje in de goede richting niet nodig, maar thuis kunnen ze wel handig zijn. Wie weet wat voor verborgen plekjes je zo in Nederland tegen kunt komen!